Week 2
Blijf op de hoogte en volg Arjan
27 Augustus 2016 | Nederland, Zwolle
We mochten uitslapen. In plaats van 6 uur de wekker, ging de wekker om 8 uur. Om 10 uur begon de kerkdienst. Dat was super leuk. We hebben als groep nog 2 liederen gezongen. Daarna heeft Jan Durk (de hoofdleider) verteld over het lichaam. Hoe alles samenwerkt en niet zonder elkaar kan. Vervolgens heeft een van de lokale mensen er nog een verhaal aan vast geplakt in hun eigen taal. Waarschijnlijk om het verhaal nog een keer te vertellen om het beter te laten overkomen. Daarna was het tijd om te praisen. Dat eindigde natuurlijk met bezwete kleren. Iedereen was helemaal doorweekt omdat we heerlijk hebben gedanst en God hebben aanbeden. Wat was dat een heerlijk moment.
's Middags was het ook ontzettend heet, maar dat hield ons niet tegen om te gaan voetballen. De meiden mochten beginnen met 11 Nederlanders tegen 11 Ethiopiërs. Ze hebben 2 keer een kwartier gespeeld en netjes de 0-0 gehouden. Daarna was het tijd voor de jongens. Toen het wat lang duurde voordat de pauze kwam ging ik vragen hoe lang het nog duurde. Nog 10 minuten zei de scheids. Dat vond ik nogal lang en vroeg hoelang de helften waren. 35 minuten zei hij. Dat hadden ze dus even besloten zonder ons. Ik heb het nog kunnen beperken tot 30 minuten. In de tweede helft deden zij 6 wissels. Wij als Nederlanders hadden geen mensen om te wisselen. De Ethiopiërs waren goed. Ze hebben verdiend gewonnen met 3-1.
Na het voetballen was het tijd om even gezellig met z'n allen (Nederlanders en Ethiopiërs) limonade te drinken. Jan Durk ging nog even vertellen wat hij van het voetballen vond en dat hij het mooi vond om zo met elkaar iets te ondernemen. Na het praatje en de limonade was het weer tijd om foto's te maken. De een na de ander wou met mij op de foto. Was hartstikke leuk. Wel jammer dat heel veel foto's met hun eigen telefoons zijn gemaakt. Die zie ik dus niet meer terug.
's Avonds aten we pizza. Het was niet veel maar het was heerlijk. Sowieso mogen we niet klagen over het eten wat we kregen op het project.
's Avonds hadden we heerlijk een avondje vrij. Lekker momentje dus om te genieten van mijn hangmat die ik had meegenomen.
Dag 8
Het was weer een bouwdag. Het wekkertje ging weer om 6 uur. De eerste dagen waren we keihard gegaan. Nu was er nog wel veel werk om te doen, maar lastig om met 31 man tegelijk mee bezig te zijn. Ook zat er nog wel een beetje het weekend gevoel in.
's Middags op huisbezoek geweest. Bij een gezin wat het een en ander heeft meegemaakt. De man heeft 9 jaar onschuldig in de gevangenis gezeten vanwege zijn geloof. Ondertussen is zijn kind gefinancierd door de gemeenschap om te kunnen studeren. Ze wonen met 5 mensen in een heel erg klein huisje. Er is weinig licht, het is warm en het is klein. Maar de meubels waren wel oke en er stond een mooie servieskast.
's Avonds hadden we een spelprogramma. Er waren duo's gemaakt die opdrachten tegen elkaar moesten doen. Ethiopië tekenen, alle namen geblindoekt opnoemen, peop-houding, kruiwagen lopen en nog veel meer. Ik moest tegen Helma (toerustingsleider). We moesten het Wilhelmus uit ons hoofd zingen. Ik heb gewonnen met mijn o zo mooie opera stem haha.
Na het spelprogramma nog heerlijk van 22.00-23.00 in mijn hangmat gelegen.
Dag 9
Vandaag was het een rustige dag qua bouwen. Er waren veel mensen die op een uitje gingen. Naar de markt, boerderij, school of kliniek. Ik ging deze middag met een groepje naar een boerderij. We kwamen uit bij een klein huisje midden in het dorp. Daar was een vrouw die ons van harte welkom heette. Ze ging ons uitleggen hoe je boter kon maken van melk. Haar dochter ging voor onze neus koffie maken. Dus verse bonen branden boven een vuurtje. Even met het pannetje voor onze neuzen lang, zodat we even konden ruiken aan de verbrande koffiebonen. Vervolgens werden de bonen met de hand gestampt. Dat gebeurde met een ouderwetse stamper. Nadat dit klaar was gingen wij naar de koeien. De dochter van de vrouw ging verder met de koffie. Wij zouden een klein stukkie moeten lopen. Iets van 10 minuten. Maar na ongeveer 20/25 minuten waren we op de helft. Onderweg kwamen we apen tegen, een zwembad, mooie bomen, heerlijk groene plekjes, maïs en nog wel meer mooie dingen. Het laatste stukje moesten we een heuvel op. Onderweg kwamen er af en toe wat mannen met wat koeien naar beneden. Ongeveer boven aan de heuvel stonden de koeien van de vrouw. We hadden daar een geweldig uitzicht. Een aantal mensen uit het groepje vonden het leuk om nog even met de koeien op de foto te gaan. De vrouw gaf de koeien nog even wat te kauwen en toen gingen we terug. Ja, eigenlijk moesten we ook terug. Er was een mannetje met een stok boven die zei dat we weg moesten. De terugweg heb ik wat mooie bloemetjes gekregen. Ook kwamen we de terugweg een geweldig klein mannetje tegen met een zweep in zijn ene hand en in de andere hand de staart van de koe die voor hem uit liep. Geweldig om te zien! Ook kwamen we nog wat jochies tegen die vruchten aan het verzamelen waren. Dus ik vroeg of ik er eentje mocht. Het was een hele aparte smaak. Veel pitjes en het smaakte een beetje naar banaan. Bij het huis van de vrouw aangekomen vroeg ik hoe de vruchten heten. Helaas ben ik dat alweer vergeten. Maar de vrouw liet direct een paar kinderen wat van die vruchten verzamelen terwijl haar dochter de koffie voor ons in schonk. Na de koffieceremonie gingen we weer afscheid nemen. De kinderen kwamen buiten met de vruchten aanzetten. Die hebben we in een tas gedaan en meegenomen naar de bouwplaats. Zo kon degene die dat wou ook nog iets van deze bijzondere vruchten proeven.
's Avonds hadden we weer een toerustingsavond. We gingen het deze keer over "hoe gaat het met je ziel" hebben. Er kwamen mooie en goeie gesprekken uit.
Dag 10
Yeah, het kinderwerk was aan de beurt. We hadden het verhaal van de zaadjes. Eerst gingen we onszelf voorstellen. Daarna gingen we zingen met elkaar. Na het zingen gingen we bidden. Dat mocht ik doen. Was heel leuk, want na elke zin die ik zei, zeiden de kinderen 'amen." Na het gebed gingen we het verhaal vertellen. Vervolgens gingen we de regenboog verder verven. We mochten weer een boog een kleurtje geven (dat werd elke kinderwerkdag gedaan). Na dat dit weer was gelukt gingen we knutselen. We gingen bloemen maken. De rondje hadden we al uitgeknipt. We wisten namelijk dat hun motoriek niet zo goed is. Dus die rondje hoefden ze alleen nog maar aan een stokje te lijmen. Dat was voor de één een makkie, maar voor een ander best lastig. Wanneer ze klaar waren met plakken, konden ze met potloden het bloemetje nog kleuren. Toen we klaar waren met het knutselwerkje gingen we naar buiten.
Buiten gingen we een tikspelletje doen. Degene met een vuilniszak aan de broek vastgeknoopt was de vogel. En de rest waren zaadjes. Wanneer je als zaadje getikt was door de vogel. moest je op je hurken gaan zitten. Was nog best lastig om een nieuwe vogel aan te stellen. De kinderen gingen schreeuwen en aan mij zitten. Maar ik heb ze stil weten te krijgen en hun vingertjes met een paar millimeter van mijn lichaam af raakten ze mij ook net niet aan. Op den duur werden ze heel druk dus gingen we stoppen met het tikspelletje. Toen pakten we de 2 springtouwen erbij en gingen we lekker draaien. Was geweldig dat we 2 van die lange springtouwen mee hadden. Wat hebben we daar een plezier van gehad.
's Middags mochten wij ook weer meehelpen met bouwen. De bekisting van de ringbalken werd gemaakt. We konden daar helaas weinig bij helpen.
's Avonds hadden we een tussenevaluatie. Toen konden alle irritaties even worden besproken. Was goed om dat even te benoemen en over te hebben met elkaar. Natuurlijk werden ook de mooie dingen genoemd.
Dag 11
We zouden vandaag weer lekker om 8 uur beginnen met bouwen. Maar meneer de aannemer kwam pas om half 10 aanzetten. Toen moest de bekisting nog verder worden afgemaakt. Pas 's middags konden we begonnen met storten. Om 3 uur (half 4 dus) hadden we een koffieceremonie. Ik heb lekker tussen een paar Ethiopiërs gezeten. Heel wat hompen brood gegeten en een aantal bakjes koffie gehad. Ik had mijn suiker ook weer binnen. Na deze boost kon ik er weer tegenaan. Na de koffieceremonie gingen we weer hard aan de slag. Met een aantal Ethiopiërs stond ik in de lokalen om het cement van de deur naar de ladder en van de ladder naar boven aan te geven. Een aantal andere van de groep hielpen met het cement sjouwen vanaf de bult naar de deuropening. Was heel leuk om zo midden tussen de lokale bevolking te werken. Eind het eind van de werkdag had ik nog maar weinig energie.
's Avonds hadden we een cultuurprogramma. De jeugd uit de kerk had een avond voor ons georganiseerd. Ze gingen in de kerk een bruiloft nadoen. Zoals het dus in Ethiopië gaat. Het meest bijzondere vond ik dat het bruidspaar een 3 maanden training krijgt voordat ze gaan trouwen. Ook gingen zowel een aantal Ethiopiërs als een aantal van onze groep spijkerpoepen. Lache om te zien. Natuurlijk moesten we ook nog even heerlijk dansen. Weer even heerlijk zweten. Na het dansen was er nog koffie. Toen dit programma voorbij was ging het kampvuur aan. Ik ging lekker naar bed, omdat mijn energie zo ongeveer op was.
Dag 12
Ik mocht deze ochtend het Goede Morgen Gesprek leiden. Was geen geweldig onderwerp om te leiden. Het ging over miscommunicatie. Natuurlijk was dat er genoeg tussen onze groep en de lokale bevolking. Dus hebben we het daar even over gehad.
Na de GMG konden we weer bouwen. Weer heb ik de hele middag tussen de locals gestaan. We zijn weer verder gegaan met het storten van de ringbalken. Was weer tof.
's Avonds gingen we "speeddaten". Twee cirkels werden er gemaakt. 1 in het midden en 1 er om heen. En dan moesten we vragen stellen aan degene tegenover je. De vraag was voor iedereen dezelfde. Daarna moest de buitenste kring 1 plek draaien en werd de volgende vraag genoemd.
's Avonds lekker bij het kampvuur gezeten.
Dag 13
Vandaag gingen we weg met de bus. We zouden in Debre Zeit gaan overnachten en zondag naar een internationale kerk gaan. Vandaag zouden we nog even de stad in gaan. We gingen allereerst langs een staalfabriek. Die was van Nederlanders. Opgezet om de lokale bevolking te helpen. De werknemers kregen hier een iets hogere loon dan gemiddeld in Ethiopië. Was mooi om te zien hoe de locals daar op een veilige manier aan het werk waren. Deze mensen hadden namelijk wel echte bouwschoenen aan. De eigenaar gaf ons nog een tip voor een uitje. O ja, er was daar ook eindelijk een normale wc. Daar hebben een aantal mensen dus goed gebruik van gemaakt.
We gingen op weg naar de bestemming die de eigenaar van de staalfabriek had aanbevolen. Nadat we een keer een verkeerde afslag hadden en op een moeilijke manier hebben kunnen draaien namen we de goede weg. Was een hele mooie groene omgeving. Af en toe reden er wat bajaj's (tuk tuk) en liepen er wat mensen met donkeys (ezels). Op den duur was er geen weg meer. De mensen uit de bus moesten gaan lopen. Er waren 4 mensen die met de chauffeur met de auto mochten. Die hebben heerlijk hard geracet en gehobbeld naar de bestemming. Wij hadden nog een leuke brug er tussen zitten waarbij we een klein stukje over één balk moesten lopen. Leuk voor de mensen die hoogtevrees hebben. Toen we eenmaal op de bestemming kwamen waren we stil. Het was een heeel erg groot, groen. Ook wel de "green crater lake" genoemd. Was adembenemend om te zien. En dan de andere kant. Een prachtig uitzicht over het Ethiopische landschap. Wauw! Er werd door iemand gezegd: "en dan zeggen dat er geen God is... dat kan niet". Was echt vet!
Toen we heb stuk weer terug hadden gelopen gingen we weer verder met de bus. Onderweg zijn we nog ergens gestopt, Bij een lux hotel met daar achter ook een groot meer. Er was een meisje beneden jarig. Dus daar hebben we nog even voor gezongen.
Daarna gingen we verder richting de guesthouse. Bij de guesthouse aangekomen, ging de chauffeur van de bus even kijken wat er mis was met de band. Het laatste stukje hoorden we namelijk was. Er bleek een hele grote steen tussen de dubbele banden in te zitten. Na heel wat spierkracht is de steen er tussen uit gekomen.
Het guesthouse was mooi. Een 3 persoonskamer, een zit-wc een douche. Ook nog warm.
We gingen 's middags nog even de stad in. Dwars door de kraampjes gelopen. Varkenskoppen gezien die gewoon verkocht werden. Sommigen vonden het echt vies om te zien. Ook liepen we langs een kraampje waar een man zat. Op zich niet heel bijzonder, want er zitten wel vaker mannen bij de kraampjes. Maar ik liep met 4 dames. De 4 dames eerst en daarna ik. Toen hij de 4e zag zei hij: "you girls are the most beau... oh.. hi". Tja ik liep er achter en dat had hij nog niet gezien haha. Bij sommige mannen was het alleen al genoeg om ze aan te staren.
nadat we geen supermarkt konden vinden gingen we terug naar de bus. Bij de bus zijn we even bij een tafeltje gaan zitten. Daar hebben we wat gedronken. Een vrouw kwam met haar dochtertje bedelen. Heel netjes bij de ingang van het terras. Ze kwam er niet op. Op den duur ging het meisje heel overdreven bedelen. Heel zielig doen enzo. De moeder stond achter de bosjes. 1 van de serveersters kwam naar buiten en wou het meisje wegjagen. Maar de moeder kwam achter de bosjes tevoorschijn. De serveerster rende weer naar binnen. De moeder pakte een steen uit de bloembak en dreigde daar mee. Na een tijdje kwam er een man naar buiten. Die heeft haar uiteindelijk weg weten te krijgen.
Toen iedereen weer bij de bus was hebben we besloten om nog even langs de supermarkt te gaan. Mensen hadden zin in chocola en chips. Dus dat hebben we gedaan. Met z'n allen in een hele kleine supermarkt. Was gezellig. Vervolgens gingen we weer terug naar het guesthouse.
's Avonds hadden we heerlijk eten. Wauw, wat heb ik daarvan genoten. Na het eten lekker rust gepakt. Een aantal mensen konden geen rust bewaren en werden om half 11 naar hun eigen slaapkamer gestuurd. Dat is de volgende ochtend nog even genoemd. De leiding was er niet blij mee. Ik heb wel heerlijk geslapen in het bed daar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley