Week 1
Blijf op de hoogte en volg Arjan
27 Augustus 2016 | Nederland, Zwolle
Dag 1:
Yeahh. Na een aantal maanden sponsoracties gedaan te hebben is het eindelijk zo ver. 's morgens om kwart voor 6 met de trein naar het vliegveld. Ik was lekker op tijd. Om een uurtje of 8 waren alle 25 jongeren en 6 leiding aanwezig.
Nadat alles soepel was verlopen met de bagage konden we om 11.10 vertrekken. Op Istanbul een tussenstop en daarna door naar Addis Ababa.
Daar moesten we eventjes wachten. Het was binnen rustig. Er waren bijna geen mensen. De mensen die op ons zouden halen waren een beetje te laat. Na een tijdje wachten kwamen we er achter dat ze verderop stonden met de bus en een auto. Dus wij daar met z'n allen naar toe.
Er waren best veel Ethiopiërs die het interessant vonden om zoveel blanke mensen te zien. Ze kwamen dus ook steeds gezelliger om onze groep heen staan.
4 jongens waren zo aardig om te hepen met het plaatsen van de tassen boven op de bus. Nadat ze klaar waren wouden ze natuurlijk wat geld hebben. Dus de leiding geeft ze wat geld. Maar dat vonden ze niet genoeg en gingen zeuren om meer. Na wat discussie kwam de "baas" aanlopen en heeft de jongens uitgelegd dat ze niet meer gingen krijgen.
Onze groep werd in tweeën verdeeld. Een klein groepje sliep apart. De grote groep ging naar een ander hostel.
Dag 2
's Morgens kwam de kleine groep naar het hostel waar de meesten hadden geslapen. We kregen Ethiopisch brood, ei en koffie als ontbijt. Daarna gingen we langs het hoofdkantoor om wat dingetjes te doen. We moesten 10 minuutjes wachten. Toen kwamen we er achter dat 10 minuten Nederlandse tijd niet dezelfde 10 minuten zijn als de 10 minuten Ethiopische tijd.
Na lang wachten konden we dan eindelijk verder. In Addis was best veel file en slechte wegen. Toen we eenmaal uit Addis waren konden we flink door rijden. De wegen waren hartstikke mooi. Gemaakt door de chinezen. Ook stond er af en toe een vet luxe treinstation.
Het laatste stuk rijden was over een hobbelige weg. Dwars door een dorpje waar natuurlijk iedereen de blanke mensen in de bus aandachtig zat te bekijken.
Na een aantal uren rijden kwamen we bij het compound aan. Wat was die verwelkoming geweldig. De auto reed naar binnen waar iedereen liep te klappen, zingen, schreeuwen, gillen. Wat voelde dat heerlijk! De bus bleef buiten het compound. Toen iedereen uitstapte werden ook zij begroet met luid geklap en gezang.
We zaten dus op een compound. Helaas een beetje afgesloten van de buitenwereld. Maar dat was voor onze veiligheid. Overdag liep er een bewaker met een stok (waarmee kinderen af en toe echt geslagen werden als ze niet weggingen bij de poort) en 's nachts zat de bewaker met een geweer.
De wc was een gat in de grond. Wel met hokjes en een deur hoor. Douchen konden we doen met een halve emmer koud water per dag.
's Middags gingen we nog even een rondje wandelen door het dorp voor de mensen die het leuk vonden. Er liepen heel erg veel kinderen met ons mee. Ik liep net iets achter de groep. Heel erg veel kinderen verzamelden zich om mij heen. Een jongetje genaamd "Robot" (bijnaam) was 11 en kon heel erg goed Engels. Hij stelde allerlei vragen aan mij. Ook de andere kinderen stelde via Robot vragen aan mij. De kinderen vonden het geweldig. Heerlijk met hen hand in hand gelopen.
Het laatste stukje wouden ze even rennen. Tuurlijk doe ik daar wel even aan mij op mijn teenslippers. Ethiopiërs zijn snel, maar ik heb ze even laten zien dat een Nederlander ook heel erg snel kan rennen. Nadat ik gewonnen had kreeg ik allerlei high-fives. Ze waren helemaal enthousiast.
Daarna gingen we nog even voetballen. De kleine kinderen moesten van het veld af wat de wat grotere jongens en meiden wouden spelen. We speelde jongens tegen de meisjes. Ethiopiërs en Nederlanders dus gewoon bij elkaar. Heel erg veel kinderen waren al fan van mij na de wandeling dus er werd telkens "Arian, Arian" geroepen vanaf de zijkant. Geweldig!
Na deze eerste dag konden we lekker slapen. Een matras op de grond waar de klamboe boven was gehangen.
Dag 3
De eerste bouwdag. Er lag al een fundering en er waren stalen palen die nog even met behulp van bekisting volgestort moesten worden.
We gingen in een treintje staan en hebben heel veel stenen op de fundering in de toekomstige klaslokalen gezet. Ondertussen kon er cement worden gemaakt en konden de eerste stenen worden geplaatst.
Naast het werken al weer heel erg veel contact gehad met de lokale bevolking. geleerd dat "tolo, tolo" "fasten, faster" betekend. Dus dat werd heel erg vaak geroepen. Die woorden werden het hele project geschreeuwd op de bouwplaats.
Lazy en Crazy ontmoet. 2 jongens waar ik veel contact mee heb gehad.
Ook Job ontmoet. Een leuke jongen die na de overstroming van een paar weken terug wees is geworden.
Brehano ontmoet. Een man die nogal vol lof is over mij. Hij zag mij schijnen en noemde de manier waarop ik contact maak met mensen een gave van God. Amen! Hij mocht voor een tijdje mijn handschoenen gebruiken. Dat ging hij helemaal trots aan allerlei mensen vertellen.
Ook Mohammed ontmoet. Een jonge vent die later graag als Missionaris de wereld over wilt.
Dag 4
Weer om 6 uur ons bed uit. Half 7 ontbijten. Van 7 tot een uurtje of 8 gmg (goede morgen gesprek). Dat deden we in een groepje van 4 met één van de leiders. Een gesprek over de bijbel, onszelf en over het geloof. Altijd afgesloten met gebed.
Om 8 uur konden we weer bouwen. Weer konden er stenen worden verplaatst en kon er worden gemetseld. Dat liep weer als een trein. De eerste 2 dagen ging het heel erg snel op de bouw.
Weer wat woordjes geleerd:
Na - come
Hidoe - go (voor groep)
Hied - go (voor man)
Hiedjie - go (voor vrouw)
De kinderen vonden het helemaal geweldig als ik een beetje van hun taal kon.
Er waren heel erg veel kinderen (200 ofzo). Samen met die kids hebben we lekker touwgesprongen. Op de duur waren ze te opdringerig dat we het kinderwerk moesten stoppen. Aan het eind van de werkdag gingen Robert-Jan en ik nog even lummelen met wat lokale jongens. Was erg leuk.
"s Avonds hadden we een meeting met wat lokale mensen. We konden hen wat vragen stellen om zo dingen te weten te komen over de cultuur. Erg interessant.
Dag 5
Weer een werkdag. Op den duur had ik geen grip meer in mijn handen en was mijn spierkracht op. Dat heb ik wel aangegeven, maar mijn wil om door te gaan is erg groot. Op den duur heeft toch de bouwleider (top vent) mij van de bouw afgehaald en mij een rustig klusje gegeven.
De eerste 2 dagen waren alle muren al een aantal lagen hoog. Deze dag zouden we de muur 3 lagen hoger maken. Dat is uiteindelijk ietsjes meer geworden. We kwamen er achter dat de Ethiopiërs moeilijk te voorspellen zijn.
"s Middags gingen we met een groepje een wandeling maken. Langs een meer en door de suikerplantage. Job ging ook met ons mee. Hij ging nog even lekker zwemmen in het meer (hij kon niet echt zwemmen, maar iig wel boven water blijven). We hebben mooie gekleurde vogels gespot die alleen in Ethiopië voorkomen.
De terugweg moesten we de heuvel weer af die we op waren geklommen. Dat was best gevaarlijk. Gelukkig was ik mee en heb ik heel wat kinderen de heuvel af kunnen. Een aantal anderen die ik niet kon tillen heb ik maar een handje gegeven. De terugweg moesten we een aantal keer een flinke stap over water heen of moeilijk om een boom heen. Ook daar kon in weer lekker helpen.
Ook deze dag weer een aantal woorden geleerd:
wah(a) - water
cemento - cement
mixo - mixen
En natuurlijk werd er weer vaak "tolo, tolo" geroepen.
's Avonds hadden we een versiepingsavond. We moesten 2 sterren en 2 uilen uitdelen aan mensen in de groep. De sterren zijn positief en de uilen negatief. Het was niet zo'n succes maar dan weten we iig wat er anders moet als we het spel nog een keer gaan spelen.
Dag 6
Een cultuurdag. De bus was waarempel netjes op tijd. Dus we konden mooi vroeg vertrekken. Het reiden bleek ondanks de 1,5 keer gerekende tijd nog langer te zijn.
We kwamen aan bij een aantal bootjes. We verdeelde de groep in drieën en gingen varen om nijlpaarden te spotten. Was erg leuk om wat nijlpaardenkoppen te zien in het water.
Vervolgens gingen we met de bootjes naar een eiland waar 1 familie woont. Daar gingen we even wandelen. We klommen de heuvel op naar de kerk. Vanaf daar was er een geweldig uitzicht.
Toen we met de boodjes weer terugkwamen bij de bus, kregen we een broodje hamburger en een flesje cola. Dat was heel erg lastig omdat er allerlei kinderen om ons heen stonden.
Toen we weer een stukje hadden gereden stopten we bij een nederlandse aarbei en frambozen kwekerij. Daar hebben we genoten van heel veel aarbeien en frambozen. Heerlijk!
Daarna gingen we verder rijden naar de hotsprings. Dat viel een beetje tegen. We hadden hotsprings verwacht midden in de natuur ofzo, maar het bleek een ontzettend heet bad te zijn op een resort.
Een aantal mensen hebben heerlijk genoten van het warme bad. Ik heb het dagverslag geschreven van de dag ervoor (ik was aan de beurt). Ondertussen genoten van de aardbeien. Alleen op den duur was er ineens een aardbei uit mijn bakje en zat er een aapje naast mijn op de stoel. Dus ik heb netjes nog een aardbei aan mijn grote vriend gegeven. Vervolgens het bakje maar even dicht gedaan. Maar het aapje kwam weer op tafel en begon aanhet bakje te trekken waardoor het bijna op de grond viel. Slimme jongen. Dus ik heb voor de veiligheid maar even het bakje aarbeien weer in mijn tas gedaan.
Na het genieten bij het resort gingen we weer terug. De chauffeur wist alleen de weg niet helemaal. Gelukkig was er een Ethiopische jongen die even met ons mee ging in de bus en de weg heeft gewezen.
Yeahh. Na een aantal maanden sponsoracties gedaan te hebben is het eindelijk zo ver. 's morgens om kwart voor 6 met de trein naar het vliegveld. Ik was lekker op tijd. Om een uurtje of 8 waren alle 25 jongeren en 6 leiding aanwezig.
Nadat alles soepel was verlopen met de bagage konden we om 11.10 vertrekken. Op Istanbul een tussenstop en daarna door naar Addis Ababa.
Daar moesten we eventjes wachten. Het was binnen rustig. Er waren bijna geen mensen. De mensen die op ons zouden halen waren een beetje te laat. Na een tijdje wachten kwamen we er achter dat ze verderop stonden met de bus en een auto. Dus wij daar met z'n allen naar toe.
Er waren best veel Ethiopiërs die het interessant vonden om zoveel blanke mensen te zien. Ze kwamen dus ook steeds gezelliger om onze groep heen staan.
4 jongens waren zo aardig om te hepen met het plaatsen van de tassen boven op de bus. Nadat ze klaar waren wouden ze natuurlijk wat geld hebben. Dus de leiding geeft ze wat geld. Maar dat vonden ze niet genoeg en gingen zeuren om meer. Na wat discussie kwam de "baas" aanlopen en heeft de jongens uitgelegd dat ze niet meer gingen krijgen.
Onze groep werd in tweeën verdeeld. Een klein groepje sliep apart. De grote groep ging naar een ander hostel.
Dag 2
's Morgens kwam de kleine groep naar het hostel waar de meesten hadden geslapen. We kregen Ethiopisch brood, ei en koffie als ontbijt. Daarna gingen we langs het hoofdkantoor om wat dingetjes te doen. We moesten 10 minuutjes wachten. Toen kwamen we er achter dat 10 minuten Nederlandse tijd niet dezelfde 10 minuten zijn als de 10 minuten Ethiopische tijd.
Na lang wachten konden we dan eindelijk verder. In Addis was best veel file en slechte wegen. Toen we eenmaal uit Addis waren konden we flink door rijden. De wegen waren hartstikke mooi. Gemaakt door de chinezen. Ook stond er af en toe een vet luxe treinstation.
Het laatste stuk rijden was over een hobbelige weg. Dwars door een dorpje waar natuurlijk iedereen de blanke mensen in de bus aandachtig zat te bekijken.
Na een aantal uren rijden kwamen we bij het compound aan. Wat was die verwelkoming geweldig. De auto reed naar binnen waar iedereen liep te klappen, zingen, schreeuwen, gillen. Wat voelde dat heerlijk! De bus bleef buiten het compound. Toen iedereen uitstapte werden ook zij begroet met luid geklap en gezang.
We zaten dus op een compound. Helaas een beetje afgesloten van de buitenwereld. Maar dat was voor onze veiligheid. Overdag liep er een bewaker met een stok (waarmee kinderen af en toe echt geslagen werden als ze niet weggingen bij de poort) en 's nachts zat de bewaker met een geweer.
De wc was een gat in de grond. Wel met hokjes en een deur hoor. Douchen konden we doen met een halve emmer koud water per dag.
's Middags gingen we nog even een rondje wandelen door het dorp voor de mensen die het leuk vonden. Er liepen heel erg veel kinderen met ons mee. Ik liep net iets achter de groep. Heel erg veel kinderen verzamelden zich om mij heen. Een jongetje genaamd "Robot" (bijnaam) was 11 en kon heel erg goed Engels. Hij stelde allerlei vragen aan mij. Ook de andere kinderen stelde via Robot vragen aan mij. De kinderen vonden het geweldig. Heerlijk met hen hand in hand gelopen.
Het laatste stukje wouden ze even rennen. Tuurlijk doe ik daar wel even aan mij op mijn teenslippers. Ethiopiërs zijn snel, maar ik heb ze even laten zien dat een Nederlander ook heel erg snel kan rennen. Nadat ik gewonnen had kreeg ik allerlei high-fives. Ze waren helemaal enthousiast.
Daarna gingen we nog even voetballen. De kleine kinderen moesten van het veld af wat de wat grotere jongens en meiden wouden spelen. We speelde jongens tegen de meisjes. Ethiopiërs en Nederlanders dus gewoon bij elkaar. Heel erg veel kinderen waren al fan van mij na de wandeling dus er werd telkens "Arian, Arian" geroepen vanaf de zijkant. Geweldig!
Na deze eerste dag konden we lekker slapen. Een matras op de grond waar de klamboe boven was gehangen.
Dag 3
De eerste bouwdag. Er lag al een fundering en er waren stalen palen die nog even met behulp van bekisting volgestort moesten worden.
We gingen in een treintje staan en hebben heel veel stenen op de fundering in de toekomstige klaslokalen gezet. Ondertussen kon er cement worden gemaakt en konden de eerste stenen worden geplaatst.
Naast het werken al weer heel erg veel contact gehad met de lokale bevolking. geleerd dat "tolo, tolo" "fasten, faster" betekend. Dus dat werd heel erg vaak geroepen. Die woorden werden het hele project geschreeuwd op de bouwplaats.
Lazy en Crazy ontmoet. 2 jongens waar ik veel contact mee heb gehad.
Ook Job ontmoet. Een leuke jongen die na de overstroming van een paar weken terug wees is geworden.
Brehano ontmoet. Een man die nogal vol lof is over mij. Hij zag mij schijnen en noemde de manier waarop ik contact maak met mensen een gave van God. Amen! Hij mocht voor een tijdje mijn handschoenen gebruiken. Dat ging hij helemaal trots aan allerlei mensen vertellen.
Ook Mohammed ontmoet. Een jonge vent die later graag als Missionaris de wereld over wilt.
Dag 4
Weer om 6 uur ons bed uit. Half 7 ontbijten. Van 7 tot een uurtje of 8 gmg (goede morgen gesprek). Dat deden we in een groepje van 4 met één van de leiders. Een gesprek over de bijbel, onszelf en over het geloof. Altijd afgesloten met gebed.
Om 8 uur konden we weer bouwen. Weer konden er stenen worden verplaatst en kon er worden gemetseld. Dat liep weer als een trein. De eerste 2 dagen ging het heel erg snel op de bouw.
Weer wat woordjes geleerd:
Na - come
Hidoe - go (voor groep)
Hied - go (voor man)
Hiedjie - go (voor vrouw)
De kinderen vonden het helemaal geweldig als ik een beetje van hun taal kon.
Er waren heel erg veel kinderen (200 ofzo). Samen met die kids hebben we lekker touwgesprongen. Op de duur waren ze te opdringerig dat we het kinderwerk moesten stoppen. Aan het eind van de werkdag gingen Robert-Jan en ik nog even lummelen met wat lokale jongens. Was erg leuk.
"s Avonds hadden we een meeting met wat lokale mensen. We konden hen wat vragen stellen om zo dingen te weten te komen over de cultuur. Erg interessant.
Dag 5
Weer een werkdag. Op den duur had ik geen grip meer in mijn handen en was mijn spierkracht op. Dat heb ik wel aangegeven, maar mijn wil om door te gaan is erg groot. Op den duur heeft toch de bouwleider (top vent) mij van de bouw afgehaald en mij een rustig klusje gegeven.
De eerste 2 dagen waren alle muren al een aantal lagen hoog. Deze dag zouden we de muur 3 lagen hoger maken. Dat is uiteindelijk ietsjes meer geworden. We kwamen er achter dat de Ethiopiërs moeilijk te voorspellen zijn.
"s Middags gingen we met een groepje een wandeling maken. Langs een meer en door de suikerplantage. Job ging ook met ons mee. Hij ging nog even lekker zwemmen in het meer (hij kon niet echt zwemmen, maar iig wel boven water blijven). We hebben mooie gekleurde vogels gespot die alleen in Ethiopië voorkomen.
De terugweg moesten we de heuvel weer af die we op waren geklommen. Dat was best gevaarlijk. Gelukkig was ik mee en heb ik heel wat kinderen de heuvel af kunnen. Een aantal anderen die ik niet kon tillen heb ik maar een handje gegeven. De terugweg moesten we een aantal keer een flinke stap over water heen of moeilijk om een boom heen. Ook daar kon in weer lekker helpen.
Ook deze dag weer een aantal woorden geleerd:
wah(a) - water
cemento - cement
mixo - mixen
En natuurlijk werd er weer vaak "tolo, tolo" geroepen.
's Avonds hadden we een versiepingsavond. We moesten 2 sterren en 2 uilen uitdelen aan mensen in de groep. De sterren zijn positief en de uilen negatief. Het was niet zo'n succes maar dan weten we iig wat er anders moet als we het spel nog een keer gaan spelen.
Dag 6
Een cultuurdag. De bus was waarempel netjes op tijd. Dus we konden mooi vroeg vertrekken. Het reiden bleek ondanks de 1,5 keer gerekende tijd nog langer te zijn.
We kwamen aan bij een aantal bootjes. We verdeelde de groep in drieën en gingen varen om nijlpaarden te spotten. Was erg leuk om wat nijlpaardenkoppen te zien in het water.
Vervolgens gingen we met de bootjes naar een eiland waar 1 familie woont. Daar gingen we even wandelen. We klommen de heuvel op naar de kerk. Vanaf daar was er een geweldig uitzicht.
Toen we met de boodjes weer terugkwamen bij de bus, kregen we een broodje hamburger en een flesje cola. Dat was heel erg lastig omdat er allerlei kinderen om ons heen stonden.
Toen we weer een stukje hadden gereden stopten we bij een nederlandse aarbei en frambozen kwekerij. Daar hebben we genoten van heel veel aarbeien en frambozen. Heerlijk!
Daarna gingen we verder rijden naar de hotsprings. Dat viel een beetje tegen. We hadden hotsprings verwacht midden in de natuur ofzo, maar het bleek een ontzettend heet bad te zijn op een resort.
Een aantal mensen hebben heerlijk genoten van het warme bad. Ik heb het dagverslag geschreven van de dag ervoor (ik was aan de beurt). Ondertussen genoten van de aardbeien. Alleen op den duur was er ineens een aardbei uit mijn bakje en zat er een aapje naast mijn op de stoel. Dus ik heb netjes nog een aardbei aan mijn grote vriend gegeven. Vervolgens het bakje maar even dicht gedaan. Maar het aapje kwam weer op tafel en begon aanhet bakje te trekken waardoor het bijna op de grond viel. Slimme jongen. Dus ik heb voor de veiligheid maar even het bakje aarbeien weer in mijn tas gedaan.
Na het genieten bij het resort gingen we weer terug. De chauffeur wist alleen de weg niet helemaal. Gelukkig was er een Ethiopische jongen die even met ons mee ging in de bus en de weg heeft gewezen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
